Fort van 's Gravenwezel tijdens WO I
's Gravenwezel
In de 12de eeuw reeds wordt de aanwezigheid van een Zuidbrabantse adellijke familie in deze streken vermeld: de familie de Marbais. Twee redenen hiervoor: enerzijds werden ze naar hier gezonden door de hertogen van Brabant, die op deze wijze hun machtspositie wilden uitbreiden. Anderzijds bezat de abdij van Villers, evenals de abdij van Ename, enkele bezittingen in Schoten en Wesele. De abdij van Villers lag in de heerlijkheid van de Marbais, en had zelfs aan dezen zijn ontstaan te danken. Een telg van de familie, Gerard de Marbais, noemt zich bij akte in 1273 "sire de Weisele". Gerard de Marbais had geen opvolgers, en in 1301 stelt hertog Jan II graaf Wouter van Lippelo aan als heer van Wesele. De heerlijkheid van Wesele is van dan af een feit. Zijn zoon die hem opvolgt, wordt genoemd "Janne van Wesele, die men hiet grave van Wesele" en 's-Gravenwezel wordt van dan af genoemd "tGgrevenwesele". De dochter van Janne van Wesele, jonckvrouwe Lysebet van Wesele, sterft in 1444 en wordt begraven in het eerste kerkje van 's-Gravenwezel.
