Poetic Edda/Völuspá I
'Poetic Edda/Völuspá I'.
1. «For silence I ask all
the holy children,
great and small,
sons of
Heimdallr;
wilt thou, that I, Valfather!
Well recount
ancient history of men,
the
first I remember?
2. I remember Jotnar
early born,
those who in old
foster
me have;
nine homes I remember,
nine wooded rooms,
wise tree bright
before ground
below.
3. In times of old
then Ýmir build,
was sand, not sea,
no
gelid waves,
earth existed not,
nor upper heaven,
gap was yawning,
but grass
nowhere.
4. Ere Bur's sons
the burden lifted,
they who Midgard
mighty
created;
sun shone from the south
on the temple rocks,
the ground grows
with green
onions.
5. Sun warped south,
moons companion,
the right hand
around the
heavens rim;
sun knew not
what temples she had,
moon knew not
what power he
possessed,
stars knew not
what places they had.
6. Then went reigns all
to
their ruling seats,
the high-holy gods
held council;
night and descendant
they
gave names,
morning they named,
and midday,
afternoon and eve;
years to
count.
7. Are Aesir to be found
on Idavelli;
there they Hörg and
Hof
timbered high,
craftsmen created,
and blacksmiths,
tongs they fashion
and
tools made.
8. With games in the yard
joyous they were,
to them was
naught
the lack of gold;
then three there came,
Thursa
maidens,
all-powerful,
from Jotunhome.
9. Then went reigns all
to their
ruling seats,
the high-holy gods
held council:
whom should the Dwarfs,
the kings'
men, create,
from oceans blood
and the Bláins calves.
10. There was
Módsognir,
greatest of creations,
greatest of Dwarfs,
but Durinn
second;
Manlike creations
many they did,
Dwarfs from earth,
as Durinn
said.
11. Nýi, Nidi,
Nordri, Sudri,
Austri,
Vestri,
Althjófr, Dvalinn,
Nár and
Náinn,
Nípingr, Dáinn,
Bifurr, Bafurr,
Bomburr,
Nori,
Ánn and Ánarr,
Óinn, Mjodvitnir.
12.
Veggr and Gandálfr,
Vindálfr, Thorinn,
Thrár and
Thráinn,
Thekkr, Litr ok Vitr,
Nýr and
Nýrádr,
now have I Dwarfs,
Reginn and Radsvidr,
rightly
mention.
13. Fili, Kili,
Fundinn, Nali,
Hepti,
Vili,
Hanarr, Svíurr,
Billingr, Brúni,
Bildr and
Buri,
Frár, Hornbori,
Fregr and Lóni,
Aurvangr,
Jari,
Eikinskjaldi.
14. Measure is the Dwarfs
in Dvalin's
flock
the men of lions
and census Lofars;
there they went
from temples
rocks,
to Aurvanga shoot,
and Joruvalla.
15. There were Draupnir,
and
Dólgthrasir,
Hár, Haugspori,
Hlévangr,
Glóinn,
Dori, Ori,
Dúfr, Andvari,
Skirfir,
Virfir,
Skafidr, Ai.
16. Álfr and
Yngvi,
Eikinskjaldi,
Fjalarr and Frosti,
Finnr and Ginnarr;
known shall
be
while people lives,
long-fathers reckoning,
the Lofars had.
17. To three
there came
from the land
this high and mighty
Aesir to the house,
found they on
land,
less mighty,
Ask and Emblu
void of destiny.
18. Mind they not
own,
reflection they had not,
no vision nor cover
or colour fine;
mind gave
Odinn,
reflection gave Hænir,
vision gave Lódurr
and colour
fine.
19. Ash I know standing,
named Yggdrasill,
a lofty tree, laved
with
limpid water:
thence comes dew
that in dales fell;
standing evergreen
over
Urd’s well.
20. Thence comes maidens,
much knowing,
three, from
the hall
under tree stands;
Urd hight the first,
the second Verdandi,
they
ash-tablets graved,
Skuld hight the third;
they laws made,
they life selected;
all
the children
they destiny say.
21. She dispute remember,
the first in the
home,
when Gullveig
Geirum supported,
and in Hárs hall
they burn
her;
three times burned
the three times born,
often, not seldom,
yet still she
lives.
22. Heidi she hight,
to the house came
the wise volva,
woken she
neighbours,
magic she knew,
magic she joyfully,
friendly always
for angry
maidens.
23. Then went reigns all
to their ruling seats,
the high-holy
gods
held council:
whether Aesir should
sacrifice offer,
or should gods
all
the guilds own.
24. Spear throws Odinn
and shoots in the flock,
then
there was conflict,
the first in the home;
broken was board-wall
in
Aesir-fortress,
war proclaims Vanir,
on plains running.
25. Then went reigns
all
to their ruling seats,
the high-holy gods
held council:
who had ear
all
with evil mixed,
or the Jotun's
Od's made given?
26. Thorr only
rise,
in stifling mode,
seldom he sits
when hearing like this;
broken was
oaths,
words, and promise,
the mighty pledges
between them made.
27. Knows
she Heimdall's
sound is hidden
under bright twig
of holy tree;
stream see she
wiggle
to muddy falls
from Valfathers pawn.
Understand ye yet, or what?
28.
Alone she sat outside,
when in old there came
Yggjungr, Aesir,
and in her eye
gazed:
«What wouldst thou ask me?
Why temptest thou me?
I know all,
Ódinn!
Where your eye fell:
in the mighty
well of Mími»
Mead
drinks Mímir
every morning
from Valfathers pawn.
Understand ye yet, or
what?
30. Selected her Herfather
rings and gold,
riches wisely,
that she
wisdom tell.
Saw she far and wide
in homes all.
30. See she Valkyries
far
was coming,
ready to ride
to Godtjodar:
Skuld hold shield,
but Skogul
another,
Gunnr, Hildr, Gondul,
and Geirskogul;
now is counted
the nun's of
Herjan,
Valkyries ready
to ride the land.
31. I saw for Baldri,
the blood of
Tívur,
Ódin's child
destiny follow:
Stood he grown up,
high over
field,
lean and soft,
the bright mistletoe.
32. Was of the injury,
that hit
him mildly,
harm-flying badly;
Hodr was shooting.
Baldrs brother
was born ere
long,
and one night old
fought Odin's son.
33. Wash he never hands,
nor head
combed,
till to fire he bore
Baldrs cause of death.
But Frigg she cried
in
Fensalom
over the act in Valhallar.
Understand ye yet, or what?
34 . . . .
.
. . . . . .
. . . . . .
. . . . . .
Then may
Vala
the tie of misery turn,
better-done hard
and tide with guts.
35. In
chain saw she lying
under spring grove,
the guileful-like
Loka to perceive;
sits
there Sigyn,
but much happiness
she don’t have.
Understand ye yet, or
what?
36. River falls east
through venom dales
with scissors and
sword;
Slídr is its name.
37. Stood before the north,
on Nidavollum
a
hall made of gold
for Sindr's kin;
another stood
in Ókólni,
Jotun's
bjór-hall,
which Brímir hight.
38. Hall she sees standing
far from
the sun
at Nástrondu,
north turns the door;
falls venom-drops
in from the
roof,
and it's under the hall
entwined with serpents.
39. She there saw
wading
the sluggish streams
bloodthirsty men
and murderous wolfs
and those who
confuse
the ears of a female friend;
there suck Nidhoggr
corpses, forward
going,
the wolf tears beings.
Understand ye yet, or what?
40. In the east sat the
old
in Ironwood
and there gave birth
to Fenris children;
Just one of these
of
all of them
becomes the moon-thief
in troll's guise.
41. Fills the
foreshore
with dead men,
reddens reigns abode
with red gore;
black was
sunshine
the summer after,
the weather unsafe.
Understand ye yet, or
what?
42. Sat there on a pile
and played his harp
the maidens'
warder
joyfully Egdir;
resound around him
in gosling forest
bright red
rooster
that Fjalarr is named.
43. Resound around Aesir
Gullinkambi,
and
wakes yeoman's
hinge at Herjafather;
another yell
before earth below
soot-red
rooster
in the halls of Heljar.
44. Barks Garmr load
before
Gnípahelli;
the leash may break,
and Freki then runs.
Much she knows,
forth
I see longer,
about Ragnarok
the mighty Sigtíva.
45. Brothers may
fight
and fell each other,
may sisters' sons
kinship stain;
hard is in the
home,
whoredom severe;
axe-age, sword-age,
shields cloven,
wind-age,
wolf-age,
ere the world falls;
no men will
each other spare.
46. Plays Mims
sons,
but fate awakes
from the aged
Gjallarhorni;
load blows Heimdallr,
the
horn is raised;
grind then Ódinn
with Míms head.
47. Trembles
Yggdrasil's
ash yet standing,
a feeble sound of aged tree,
the Jotunn is
loos;
hasty they all went
on the road to Hel,
before still Surt's
friend it
swallow.
48. What's with the Aesir?
What's with the Elf’s?
Resound all
Jotun-homes;
Aesir are at the council,
stand the Dwarfs
before the stony
door,
rock-wall wise.
Understand ye yet, or what?
49. Barks now Garmr
load
before Gnípahelli,
the leash may break,
and Freki then runs.
50.
Hrymr slide to the east,
have linden in front.
Turns Jormungandr
in Jotun
mode:
worm bundle waves
and eagle screams,
beak tear foul corpse.
Naglfar is
loosened.
51. Keel's journey eastward,
comes may Muspells
of lawful
lands,
but Loki steer's;
goes unlawful men
with Freka all,
they with
brother
of Byleist went.
52. Surtr journey south,
with burning evil,
shines
from swords
the sun on Valtiva.
Stone castle clashes,
still werewolf
journey,
throng tails on Hell-road,
then heaven cloven.
53. Then comes
Hlínars
other grief forth,
when Ódinn goes
with wolf fighting,
and
bright Belia
slays Surti;
there may Friggjar
fall out of joy.
54.
Barks now Garmr load
before Gnípahelli;
the leash may break,
and Freki then
runs.
55. Then comes the high
Sigfathers son
Vidarr to slay
the
Val-beast;
In Hvedrungs son
his sword pierced
to the heart;
avenged was his
father.
56. Then comes the bright
son of Hlódynjar,
goes Odin’s
son
to fight the snake;
slay he the mighty
Midgard’s guardian;
may
werewolf's all
homesteads clear;
walks steps nine
Fjorgynjar's son
faintly from
the serpent;
contumely female beast.
57. The sun darkens,
earth in ocean
sinks,
from heaven trembles
bright stars.
The raging reek
with age to
linger
plays load heat
with heaven itself.
58. Barks now Garmr load
before
Gnipahelli,
the leash may break,
and Freki then runs.
59. She sees arise
a
second time
earth from ocean,
beauteously green;
waterfalls descending,
eagle
flying over,
she from mountains
captures fish.
60. Are Aesir to be found
on
Idavelli,
of moulded pinewood
long they speak,
and recollect there
the mighty
concil,
and of Fimbultys
ancient runes.
61. Then may
again
wondrous
golden tablets
in the grass be found,
which in days of
old
they had possessed.
62. Unsown then
the fields will grow,
evil be
amended;
Baldr is coming.
Hodr and Baldr dwell
in Hropts victory-hall,
well with
Valtivar.
Understand ye yet, or what?
63. Then may Hænir
by lot wood
choose,
and farmsteads build,
brothers both
in wind home wide.
Understand ye yet,
or what?
64. She a hall see standing
brighter than sun,
with gold
bedecked,
in Gimlé;
there shall good people
household build,
and in long
time
happiness enjoy.
65. Then comes a kingdom
to the ruling-seat,
the high
from above,
who rules o'er all.
66. Then comes the gloomy
dragon
flying,
serpent from below,
from Nidafjollum;.
bears in feather corpse
—
flying over plain —
Nidhoggr now pale.
Now may she sink..»
1 «Hljóðs bið ek allar
helgar kindir,
meiri ok
minni
mögu Heimdallar;
viltu, at ek, Valföðr!
vel
framtelja
forn spjöll fíra,
þau er fremst um
man.
2 Ek man jötna
ár um borna,
þá er
forðum
mik fœdda höfðu;
níu man ek
heima,
níu íviði,
mjötvið mœran
fyr
mold neðan.
3 Ár var alda
þar er Ýmir
bygði,
vara sandr né sær
né svalar
unnir,
jörð fannsk æva
né upphiminn,
gap var
ginnunga,
en gras hvergi.
4 Áðr Burs
synir
bjöðum um ypðu,
þeir er
Miðgarð
mœran skópu;
sól skein
sunnan
á salar steina,
þá var grund
gróin
grœnum lauki.
5 Sól varp sunnan,
sinni
mána,
hendi inni hœgri
um himinjódyr;
sól
þat ne vissi
hvar hon sali átti,
máni þat ne
vissi
hvat hann megins átti,
stjörnur þat ne
vissu
hvar þær staði áttu.
6 Þá gengu
regin öll
á rökstóla,
ginnheilug goð,
ok
um þat gættusk;
nátt ok niðjum
nöfn um
gáfu,
morgin hétu
ok miðjan dag,
undorn ok
aptan,
árum at telja.
7 Hittusk æsir
á
Iðavelli,
þeir er hörg ok
hof
hátimbruðu,
afla lögðu,
auð
smíðuðu,
tangir skópu
ok tól
görðu.
8 Tefldu í túni,
teitir
váru,
var þeim vettugis
vant ór gulli;
unz
þrjár kvámu
þursa meyjar
ámátkar
mjök
ór jötunheimum.
9 Þá gengu regin
öll
á rökstóla,
ginnheilug goð,
ok um
þat gættusk:
hverr skyldi dverga
drótt um
skepja
ór brimi blóðgu
ok ór Bláins
leggjum.
10 Þar var Móðsognir
mæztr um
orðinn
dverga allra,
en Durinn annarr;
þeir
mannlíkun
mörg um görðu
dvergar í
jörðu,
sem Durinn sagði.
11 Nýi,
Niði,
Norðri, Suðri,
Austri,
Vestri,
Alþjófr, Dvalinn,
Nár ok
Náinn,
Nípingr, Dáinn,
Bifurr,
Bafurr,
Bömburr, Nori,
Ánn ok Ánarr,
Óinn,
Mjöðvitnir.
12 Veggr ok Gandálfr,
Vindálfr,
Þorinn,
Þrár ok Þráinn,
Þekkr, Litr ok
Vitr,
Nýr ok Nýráðr,
nú hefi ek
dverga,
Reginn ok Ráðsviðr,
rétt um
talða.
13 Fili, Kili,
Fundinn, Nali,
Hepti,
Vili,
Hanarr, Svíurr,
Billingr, Brúni,
Bildr ok
Buri,
Frár, Hornbori,
Frægr ok Lóni,
Aurvangr,
Jari,
Eikinskjaldi.
14 Mál er dverga
í Dvalins
liði
ljóna kindum
til Lofars telja,
þeir er
sóttu
frá salar steini
Aurvanga sjöt
til
Jöruvalla.
15 Þar var Draupnir
ok
Dólgþrasir,
Hár, Haugspori,
Hlévangr,
Glóinn,
Dori, Ori,
Dúfr, Andvari,
Skirfir,
Virfir,
Skafiðr, Ai.
16 Álfr ok
Yngvi,
Eikinskjaldi,
Fjalarr ok Frosti,
Finnr ok
Ginnarr;
þat man æ uppi,
meðan öld
lifir,
langniðja tal
Lofars hafat.
17 Unz þrír
kvámu
ór því liði
öflgir ok
ástkir
æsir at húsi,
fundu á
landi
lítt megandi
Ask ok
Emblu
örlöglausa.
18 Önd þau ne
áttu,
óð þau ne höfðu,
lá né
læti
né litu góða;
önd gaf
Óðinn,
óð gaf Hœnir,
lá gaf
Lóðurr
ok litu góða.
19 Ask veit ek
standa,
heitir Yggdrasill
hár baðmr, ausinn
hvíta
auri;
þaðan koma döggvar
þærs í dala
falla;
stendr æ yfir grœnn
Urðar brunni.
20
Þaðan koma meyjar
margs vitandi
þrjár, ór
þeim sal
er und þolli stendr;
Urð hétu
eina,
aðra Verðandi,
skáru á
skíði,
Skuld ina þriðju;
þær lög
lögðu,
þær líf kuru
alda
börnum,
örlög seggja.
21 Þat man hon
fólkvíg
fyrst í heimi,
er Gullveig
geirum
studdu
ok í höll Hárs
hana brendu;
þrysvar
brendu
þrysvar borna,
opt, ósjaldan,
þó hon
enn lifir.
22 Heiði hana hétu,
hvars til húsa
kom,
völu velspá,
vitti hon ganda,
seið hon hvars hon
kunni,
seið hon hugleikin,
æ var hon angan
illrar
brúðar.
23 Þá gengu regin öll
á
rökstóla,
ginnheilug goð,
ok um þat
gættusk:
hvárt skyldu æsir
afráð
gjalda,
eða skyldu goðin öll
gildi eiga.
24
Fleygði Óðinn
ok í fólk um skaut,
þat var enn
fólkvíg
fyrst í heimi;
brotinn var
borðveggr
borgar ása,
knáttu vanir
vígská
völlu sporna.
25 Þá gengu regin
öll
á rökstóla,
ginnheilug goð,
ok um
þat gættusk:
hverr hefði lopt allt
lævi
blandit
eða ætt jötuns
Óðs mey
gefna.
26 Þórr einn þar vá
þrunginn
móði,
hann sjaldan sitr
er hann slíkt um
fregn;
á gengust eiðar,
orð ok sœri,
mál
öll meginlig
er á meðal fóru.
27 Veit hon
Heimdallar
hljóð um fólgit
undir
heiðvönum
helgum baðmi;
á sér hon
ausask
aurgum forsi
af veði Valföðrs.
Vituð
ér enn eða hvat?
28 Ein sat hon úti,
þá er inn
aldni kom
yggjungr ása
ok í augu leit.
Hvers
fregnið mik?
hví freistið mín?
alt veit ek,
Óðinn!
hvar þú auga falt:
í inum
mœra
Mímis brunni;
drekkr mjöð
Mímir
morgin hverjan
af veði Valföðrs.
Vituð
ér enn eða hvat?
29 Valði henni Herföðr
hringa ok
men,
féspjöll spaklig
ok spáganda;
sá hon
vítt ok um vítt
of veröld hverja.
30 Sá hon
valkyrjur
vítt um komnar
görvar at ríða
til
Goðþjóðar:
Skuld hélt skildi,
en Skögul
önnur,
Gunnr, Hildr, Göndul
ok Geirskögul;
nú
eru talðar
nönnur Herjans,
görvar at
ríða
grund valkyrjur.
31 Ek sá
Baldri,
blóðgum tívur,
Óðins
barni
örlög fólgin:
stóð um
vaxinn
völlum hæri
mjór ok mjök
fagr
mistilteinn.
32 Varð af þeim meiði,
er mér
sýndisk,
harmflaug hættlig,
Höðr nam
skjóta.
Baldrs bróðir
var of borinn
snemma,
sá nam Óðins sonr
einnættr vega.
33
Þó hann æva hendr
né höfuð
kembði,
áðr á bál um bar
Baldrs
andskota.
En Frigg um grét
í Fensölum
vá
Valhallar.
Vituð ér enn eða hvat?
34 . . . . . .
. . .
. . .
. . . . . .
. . . . . .
Þá kná
Vala
vígbönd snúa,
heldr váru
harðgör
höpt ór þörmum.
35 Hapt sá hon
liggja
undir hvera lundi
lægjarnlíki
Loka
áþekkjan;
þar sitr Sigyn
þeygi um
sínum
ver vel glýjuð.
Vituð ér enn eða
hvat?
36 Á fellr austan
um eitrdala
söxum ok
sverðum,
Slíðr heitir sú.
37 Stóð fyr
norðan
á Niðavöllum
salr ór gulli
Sindra
ættar;
en annarr stóð
á
Ókólni,
bjórsalr jötuns,
en sá Brímir
heitir.
38 Sal sá hon standa
sólu
fjarri
Náströndu á,
norðr horfa
dyrr;
féllu eitrdropar
inn um ljóra,
sá er
undinn salr
orma hryggjum.
39 Sá hon þar
vaða
þunga strauma
menn meinsvara
ok
morðvarga
ok þanns annars glepr
eyrarúnu;
þar
saug Níðhöggr
nái framgengna,
sleit vargr
vera.
Vituð ér enn eða hvat?
40 Austr sat in
aldna
í Járnviði
ok fœddi þar
Fenris
kindir;
verðr af þeim öllum
einna nökkurr
tungls
tjúgari
í trolls hami.
41 Fyllisk fjörvi
feigra
manna,
rýðr ragna sjöt
rauðum dreyra;
svört
verða sólskin
um sumur eptir,
veðr öll
válynd.
Vituð ér enn eða hvat?
42 Sat þar á
haugi
ok sló hörpu
gýgjar hirðir
glaðr
Egðir;
gól um hánum
í
gaglviði
fagrrauðr hani,
sá er Fjalarr
heitir.
43 Gól um ásum
Gullinkambi,
sá
vekr hölða
at Herjaföðrs;
en annarr gelr
fyr
jörð neðan
sótrauðr hani
at sölum
Heljar.
44 Geyr Garmr mjök
fyr Gnípahelli;
festr
man slitna,
en freki renna.
Fjöld veit hon frœða,
fram
sé ek lengra,
um ragnarök
römm
sigtíva.
45 Brœðr munu berjask
ok at bönum
verðask,
munu systrungar
sifjum spilla;
hart er í
heimi,
hórdómr mikill,
skeggjöld,
skálmöld,
skildir ’ru klofnir,
vindöld,
vargöld,
áðr veröld steypisk;
man engi
maðr
öðrum þyrma.
46 Leika Míms synir,
en
mjötuðr kyndisk,
at inu gamla
Gjallarhorni;
hátt
blæss Heimdallr,
horn er á lopti;
mælir
Óðinn
við Míms höfuð.
47 Skelfr
Yggdrasils
askr standandi,
ymr it aldna tré,
en jötunn
losnar;
hræðask allir
á helvegum,
áðr
Surtar þann
sefi of gleypir.
48 Hvat er með
ásum?
hvat er með álfum?
gnýr allr
jötunheimr,
æsir ’ru á þingi;
stynja
dvergar
fyr steindurum
veggbergs vísir.
Vituð ér
enn eða hvat?
49 Geyr nú Garmr mjök
fyr
Gnípahelli;
festr man slitna,
en freki renna.
50 Hrymr
ekr austan,
hefisk lind fyrir.
Snýsk jörmungandr
í
jötunmóði:
ormr knýr unnir,
en ari
hlakkar,
slítr nái niðfölr.
Naglfar losnar.
51
Kjóll ferr austan,
koma munu Muspells
um lög
lýðir,
en Loki stýrir;
fara
fíflmegir
með freka allir,
þeim er
bróðir
Byleists í för.
52 Surtr ferr
sunnan
með sviga lævi,
skínn af
sverði
sól valtíva.
Grjótbjörg
gnata,
en gífr hrata;
troða halir helveg,
en himinn
klofnar.
53 Þá kemr Hlínar
harmr annarr fram,
er
Óðinn ferr
við úlf vega,
en bani Belja
bjartr
at Surti;
þar man Friggjar
falla angan.
54 Geyr nú Garmr
mjök
fyr Gnípahelli;
festr man slitna,
en freki
renna.
55 Þá kemr inn mikli
mögr
Sigföður
Viðarr vega
at valdýri;
lætr hann
megi hveðrungs
mund um standa
hjör til
hjarta;
þá er hefnt föður.
56 Þá kemr
inn mœri
mögr Hlóðynjar,
gengr Óðins
sonr
við orm vega;
drepr hann af móði
Miðgarðs
véurr;
munu halir allir
heimstöð ryðja;
gengr fet
níu
Fjörgynjar burr
neppr frá
naðri
níðs ókvíðnum.
57 Sól
tér sortna,
sígr fold í mar,
hverfa af
himni
heiðar stjörnur;
geisar eimi
ok
aldrnari,
leikr hár hiti
við himin sjálfan.
58 Geyr
nú Garmr mjök
fyr Gnípahelli;
festr man slitna,
en
freki renna.
59 Sér hon upp koma
öðru
sinni
jörð ór œgi
iðjagrœna;
falla
forsar,
flýgr örn yfir,
sá er á
fjalli
fiska veiðir.
60 Finnask æsir
á
Iðavelli
ok um moldþinur
mátkan dœma
ok
minnask þar
á megindóma
ok á
Fimbultýs
fornar rúnar.
61 Þar munu
eptir
undrsamligar
gullnar töflur
í grasi
finnask,
þærs í árdaga
áttar
höfðu.
62 Munu ósánir
akrar
vaxa,
böls man alls batna,
Baldr man koma;
búa þeir
Höðr ok Baldr
Hropts sigtoptir
vel
valtívar.
Vituð ér enn eða hvat?
63 Þá
kná Hœnir
hlut við kjósa
ok burir
byggja
brœðra tveggja
vindheim víðan.
Vituð
ér enn eða hvat?
64 Sal sér hon standa
sólu
fegra
gulli þakðan
á Gimlé;
þar skulu
dyggvar
dróttir byggja
ok um aldrdaga
ynðis
njóta.
65 Þá kemr inn ríki
at
regindómi
öflugr ofan,
sá er öllu
ræðr.
66 Þar kemr inn dimmi
dreki
fljúgandi,
naðr fránn neðan
frá
Niðafjöllum;
berr sér í fjöðrum
—
flýgr völl yfir —
Niðhöggr nái.
Nú man
hon sökkvask.»